پایان انتظار

بالاخره انتظار ۹ ماهه به پایان رسید. حالا من و پسرم به خانه برگشته ایم. دیروز ۲۰ بهمن ماه پسر کوچک من متولد شد و دنیای مرا غرق نور کرد. خدایا خوشحالم، بیشتر از آنچه که بتوانم تصور کنم. ۹ ماه تلاش به ثمر نشست و من حالا مادر سه فرزند هستم.

شکرت ای پروردگار مهربانم. درسته که خیلی چیزها هیچوقت درست نمیشن، خیلی از شکسته ها دیگر تعمیر نمیشن و خیلی حرمتها دیگر برنمیگردن، اما من اجازه نمی دهم هیچ چبزی شادی بی نهایت مرا خدشه دار کند. شادی ای که به قیمت جانم بدست آورده ام. خدایا تو لطف کردی و پسرم را هم در آغوشم گذاشتی. لطفا خودت و فقط خودت مواظبش باش و حفظش کن. 

اینقدر کوچولو و با نمک است که نگو...

با وزت ۳/۲۰۰ متولد شد. بسیار ریز جثه و بسیار باهوش است! تز نگاه کردن به او سیر نمی شوم. او همان مسافر کوچولوی من است که از پیش خدا برای شادی قلب و روح من آمده است.

حدایا زبانم قاصر از توصیف است و فقط می توانم از صمیم قلبم لطفت را شکر بگویم و باز به درگاهت پناه بجویم.

شکرت ای پروردگار