۲۰ بهمن

فردا بیستم بهمن ماه است، روزی که پسر کوچولویم چشم به این دنیا گشود. خیلی خوشحال بودم که بعد از حاملگی پرماجرا دارم ماموریتم را به سلامت تمام می کنم. چقدر دعا کردم و البته شکرگزاری و هنوز هم... تا همیشه.

با تولد کوچولو زندگی ام رنگ جدیدی گرفت، مادر سه فرزند بودن، پر از مسئولیت و تلاش و برنامه ریزی است و من به آن افتخار میکنم. با یادآوری آن روزها ناخودآگاه به یاد خاطرات تلخ هم می افتم، هرچند که نمی خواهم اما آنها جان مرا خراشیده اند. کاش بتوانم روزی ببخشمشان... تا الآن که نتوانسته ام. بهرحال الآن شادم و شکرگزار. پسر کوچولوی من سه ساله می شود و من از تک تک لحظات با او بودن استفاده می کنم و قدر این لحظات را می دانم. قدر هر سه تایشان را می دانم، هرچند گاهی خسته از چالش های سخت می شوم و تحملم کم می شود اما تلاشم را می کنم تا مادری با کیفیت باشم. امیدوارم که بتوانم.

کودکم و کودکانم در پناه خدای مهربان شاد و آرام و خرسند باشید. مادر و روز مادر...