بیکاری

امروز یک چهارشنبه عالیه! هوای عالی و کلی کار مفید و اینکه بالاخره به تصمیم رسیدم!

با در نظر گرفتن همه جوانب کارم را ترک می کنم و مهم نیست بعدش چی میشه! این دیگه زندگی زناشویی نیست که از هزار چیز بترسم... این کار من و مربوط به شخص خودمه و به هیچ آدمی بخصوص کوچیک اجازه نمیدم که مرا در منگنه بگذارد یا تحقیر کند! 

از تغییرات یویویی متنفرم و دیگر اجازه نمی دهم که کسی بخاطر کاری که عالی انجامش می دهم اما حضور نیمه دارم، خاطرم را بیازارد...

شاید دیگر جایی مشغول نشوم ، شاید هم جایی دیگر زندگی کارمندی را تجربه کنم، آینده مبهم است و باید برای رسیدنش تلاش کنم، خسته ام و بالهایم زخمی است اما تا ابد اینطور نمی مانم. تا بعد...